Τα ψυχικά αποθέματα του Δημήτρη Καρβέλα που επηρέασαν τους διεθνείς... (μαθήματα δίνει στα νέα παιδιά ο μαχητής της ζωής)

Στην Ελλάδα μαθαίνουμε μόνο τις μάχες που δίνονται σε δημόσιους χώρους, τις μάχες που δίνονται σε παρκέ και σε χορτάρια, αλλά και μέσω των τηλεοπτικών δεκτών. Τον Ντάνο από την Σκιάθο, ας πούμε, τον προσφωνούμε μαχητή επειδή πήδηξε κάποια εμπόδια και διότι κέρδισε τους αντιπάλους του. Ε, και; Ξέρουμε τελικά, πότε έχουμε κερδίσει στη ζωή; Πότε είμαστε οι πραγματικοί νικητές;

Οι νέοι άνδρες κέρδισαν μια μάχη αλλά όχι τον πόλεμο στον αθλητισμό, στην οικογένεια, την κοινωνία ευρύτερα.

Η μάχη ολοκληρώθηκε, ο πόλεμος συνεχίζεται...

Ο Δημήτρης Καρβέλας αποτέλεσε ένα παράδειγμα προς μίμηση για τους παίκτες του Παπαθεοδώρου.

Ο στίχος «να ξέρες τι δύναμη μου δίνει η δύναμή σου» ταιριάζει απολύτως στο θετικό αντίκτυπο που έχουν στον περίγυρο μας οι άνθρωποι που ήρθαν αντιμέτωποι με ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας.

Και συνεχίζονται να μάχονται με το ίδιο πάθος αλλά και με ένα ακόμα μεγαλύτερο χαμόγελο στα χείλη.

Η δύναμη που δίνει καθημερινά ο Δημήτρης σε φίλους, συνεργάτες και νεαρούς παίκτες είναι πολύτιμη και θα μας χρειαστεί σε οποιαδήποτε δυσκολία, που θα μοιάζει σαν παιχνιδάκι.

Προσέξτε: Δεν δίνουμε εμείς δύναμη στον Δημήτρη, αλλά αυτός σε εμάς.

Ή μάλλον αυτός είναι η δύναμή μας.

Όσοι γνωρίζετε πολλά χρόνια τον μάνατζερ της εθνικής νέων θα λέγατε ότι από το λεξικό του απουσιάζουν συναισθήματα, όπως η λύπη και ο φόβος.

Και όπως θα γνωρίζετε, πάντα ήταν στρέιτ, ήταν αυθεντικός.

Μετά το πρόβλημα υγείας ο Δημήτρης έκανε απλά τα αυτονόητα. Αυτά που έκανε και πριν: Συνέχισε να ζει και να μάχεται.

Συνέχισε να κάθεται στους πάγκους, να πατάει το παρκέ, να μυρίζει τα αποδυτήρια, να δίνει συμβουλές στα νέα παιδιά.

Και θα συνεχίσει να το κάνει για πολλά - πολλά χρόνια...