Παράπονο παλιάς διαιτητικής καραβάνας: "Έχουμε χάσει τις μεγάλες διοργανώσεις!" ("έχουμε κάνει λάθη αλλά ποτέ δεν υπήρξε αλλοίωση αποτελέσματος...")

Το είπε και πράγματι έτσι είναι. Παλαιότερα όλα πήγαιναν καλά στο μπάσκετ, οι παράγοντες διατηρούσαν άριστες σχέσεις. Οι διαιτητές και οι κριτές πληρωνόντουσαν και δεν ακουγόταν μουρμούρα. Γιατί όπως ξέρετε η απληρωσιά φέρνει γκρίνια. Αναφερόμαστε σε μια από τις πιο παλιές καραβάνες...
τον Γιώργο Κατσικανταή, ο οποίος βρίσκεται στη Ρόδο 53 χρόνια και ασχολείται με τον αθλητισμό από το 1966.

Ο σημερινός πρόεδρος του Συνδέσμου Κριτών Καλαθοσφαίρισης Δωδεκανήσου (Σ.Κ.Κ.Δ.) έχει περάσει από όλα τα στάδια του αθλητισμού.

Υπήρξε αθλητής, διαιτητής και παράγοντας ενώ ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το βόλεϊ και το στίβο.

Για τον ερχομό του στη Ρόδο: «Στο νησί ήρθα το 1964 ως αστυνομικός και από το 1966 ασχολήθηκα με τον αθλητισμό. Ως μαθητής έπαιζα στα Καλάβρυτα και για ένα μικρό χρονικό διάστημα στην Παναχαϊκή. Στην αρχή έπαιξα ποδόσφαιρο στην ομάδα του Γ.Α.Σ. Ιάλυσος. Στον πρώτο αγώνα έπαιξα ως σέντερ-φορ, αλλά αγωνιζόμουν σε πολλές θέσεις. Το 1967 είχα ένα ατύχημα, έσπασα την ωμοπλάτη μου και την επόμενη χρονιά πήγα στον Ευκλή Σορωνής. Τα καλύτερα μου χρόνια στο ποδόσφαιρο ήταν στην Αναγέννηση Έμπωνα, με πρόεδρο τον Αντώνη Μαυρουδή. Σταμάτησα το ποδόσφαιρο το 1974, όταν γεννήθηκε ο γιός μου. Ασχολήθηκα με τη διαιτησία και έπαιξα και στη Γ’ Εθνική. Έχω 53 χρόνια στη Ρόδο, νιώθω Ροδίτης. Χαίρομαι που είναι στο νησί και την αγαπάω. Είναι πολλά τα χρόνια».

Για την παρουσία του στη Ρόδο: «Μετά ασχολήθηκα με τη Ρόδο, ενώ παράλληλα ήμουν και στον Γ.Α.Σ. ΥΓΕΙΑΣ στο στίβο. Στη Ρόδο αρχικά ήμουν γενικός αρχηγός και έμεινα για περισσότερα από 10 χρόνια, μέχρι και την εποχή που ξεκίνησαν οι συζητήσεις για να γίνει η Ένωση με τον Διαγόρα. Απ’ την μία πλευρά ήμασταν ο Καμπουρόπουλος, ο Τανίδης κι εγώ και από την άλλη ο Τσοπανάκης, ο Μέντος και κάποιοι άλλοι. Είχαμε βρεθεί για να γίνει η Ένωση. Τότε ήταν το τέλος της εποχής μου με την ομάδα. Κάποιοι με έβρισαν και με αποκάλεσαν ‘βλάχο’. Αυτό με πείραξε φυσικά και έφυγα…».

Για την παρουσία του στην Τ.Ε. Ε.Ο.Κ. Δωδεκανήσου: «Ασχολήθηκα για πολλά χρόνια με την Τ.Ε. Ε.Ο.Κ. Δωδεκανήσου. Με το μπάσκετ ασχολήθηκα για 32 χρόνια, πριν καν γίνει το κλειστό. Τα γραφεία της Τ.Ε. τότε ήταν στον Ζέφυρο, απέναντι στο δημοτικό σχολείο. Σ’ ένα δωματιάκι ήμασταν ο Αντώνης Οίκουτας κι εγώ και μετά βρέθηκα δίπλα στο Θεοδόση Κολιάδη. Ήταν πολύ καλές εποχές. Είχαμε την άνεση να πληρώνουμε τους διαιτητές, τους κριτές και τις ομάδες. Όταν έχεις χρήματα, δεν υπάρχει γκρίνια».

Για τον Κολοσσό: «Αξίζουν συγχαρητήρια στους παράγοντες του Κολοσσού, που κρατούν την ομάδα τόσα πολλά χρόνια στην Α1. Υπάρχουν τρόποι και λύσεις για να γίνει κάτι αντίστοιχο και στο ποδόσφαιρο. Πρέπει να πέσουν ιδέες στο τραπέζι. Οι ομάδες θέλουν οργάνωση με πράξεις και όχι με λόγια».

Για τον Δ.Α.Ν.Σ. Δωριεύς: «Στο Δωριέα ήμουν παράγοντας τη δεκαετία του 1970. Ιστορικό σωματείο, είχαμε πάρει και το σέβεν-σάιντ μία φορά. Πονάω πολύ που βλέπω τον Δωριέα σε τέτοια κατάσταση. Ήταν η πρώτη μου ομάδα ως παράγοντας και δεν μου αρέσει αυτό που βλέπω».

Για τον Σύνδεσμο Κριτών: «Ο Σ.Κ.Κ.Δ. έχει 80 μέλη σε όλα τα Δωδεκάνησα και ασχολούνται με τη γραμματειακή στήριξη των αγώνων. Θα ήθελα να είχα ακόμη 4-5 άτομα σε Ρόδο και Κω. Στην Κάλυμνο, είμαστε καλά. Υπάρχουν 3 ή 4 άτομα σε κάθε παιχνίδι και το καθένα έχει ξεχωριστά τις δικές του αρμοδιότητες. Δεν είναι δύσκολο αλλά ούτε εύκολο να είσαι κριτής. Απλά πρέπει να είσαι πολύ συγκεντρωμένος. Δύο ώρες στο γήπεδο. Αν δεν είσαι αφοσιωμένος, σίγουρα θα κάνεις λάθη. Σίγουρα έχουμε κάνει λάθη όλοι οι κριτές, όχι όμως αλλοίωση αποτελέσματος.  Πιστεύω ότι το επίπεδο των κριτών στα Δωδεκάνησα είναι αρκετά καλό. Αυτό το λένε και οι διεθνείς διαιτητές που παίζουν στον Κολοσσό. Παίρνουμε συγχαρητήρια σε κάθε παιχνίδι και αυτό είναι κάτι που μας ευχαριστεί και χαιρόμαστε ιδιαίτερα. Έχουμε παίξει σε διεθνή παιχνίδια, σε σπουδαίες διοργανώσεις. Όταν οι διεθνείς κριτές από την Αθήνα σου λένε καλά λόγια, τότε χαίρεσαι δύο φορές. Θεωρούμε επίσης την Τάνια Μερίκα και τον Τάσο Αναστασόπουλο από την Αθήνα, τους ανθρώπους που μας έχουν βοηθήσει, στηρίξει και μας μαθαίνουν πράγματα».

Για την πιο ωραία του εμπειρία ως κριτής: «Ήμουν κριτής στον τελικό του πανευρωπαϊκού πρωταθλήματος ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Γαλλία και δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Δεν βλέπω να γίνεται ξανά μεγάλη διοργάνωση στη Ρόδο. Τα παίρνει όλα η Κρήτη λόγω καλύτερων γηπεδικών εγκαταστάσεων».

Για τα παράπονα που υπάρχουν: «Έχουμε ακούσει αρκετά …γαλλικά, μην μπούμε σε λεπτομέρειες. Ο καθένας ψάχνει πάντα εξιλαστήρια θύματα, κι αυτά είμαστε εμείς. Δεν μπορούμε να αντιδράσουμε και δεν μπορούμε να δώσουμε τεχνικές ποινές. Ξεσπούν σε μας πολλές φορές, χωρίς να φταίμε».

Για το πώς μπορεί να γίνει κάποιος κριτής: «Αν κάποιος θέλει να γίνει κριτής πρέπει να απευθυνθεί είτε σε μένα είτε σε κάποιο μέλος του συνδέσμου. Κάναμε μία σχολή πέρσι και θα κάνουμε άλλη μία πιθανότατα τον Σεπτέμβριο. Ευτυχώς έχουμε κριτές σε όλα τα νησιά, οπότε τα έξοδα των ομάδων είναι λιγότερα. Θέλω από τους νέους να γίνουν καλύτεροι. Υπάρχουν άτομα που είναι καλά, αλλά θα πρέπει να ενδιαφερθούν ακόμη περισσότερο. Θέλει συγκέντρωση και προσοχή μεγάλη. Κάθε Τετάρτη έχουμε συγκέντρωση στο «Βενετόκλειο» και αναλύουμε τα λάθη μας, αλλά και τους αγώνες. Λειτουργεί ευεργετικά αυτό».

Για την πιο μεγάλη εμπειρία του και τη Ρόδο: «Όταν ήμουν πιτσιρικάς έπαιξα ποδόσφαιρο με το Ρήγα, το Δαβουρλή και τον Στραβοπόδη στην Παναχαϊκή. Δεν έμεινα πολύ εκεί, αλλά ήταν φοβερή εμπειρία. Η Ρόδος είναι κάτι ανεπανάληπτο για μένα. Δεν φανταζόμουν ποτέ όταν ήρθα, ότι θα έμενα μόνιμα στο νησί. Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους παράγοντες, τους προπονητές και τους παίκτες και ότι χρειάζονται εδώ είμαι για να τους βοηθήσω για να μην διαμαρτύρονται άσκοπα».

Πηγή: stokokkino